Το Stonehenge θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα μεγαλιθικά μνημεία στον κόσμο. Οι λόγοι για τους οποίους κατασκευάστηκε...
είναι άγνωστοι, αν και οι υποθέσεις που υπάρχουν είναι πολλές. Βρίσκεται τοποθετημένο στην πεδιάδα Salisbury τρία χιλιόμετρα από την πόλη Wiltshire στην νοτιοδυτική Αγγλία.
Η κατασκευή του χωρίστηκε σε τρία μέρη και χρειάστηκαν συνολικά 25 γενιές για να ολοκληρωθεί. Η πρώτη φάση της κατασκευής του έγινε την περίοδο 2950-2900 π.Χ. όπου δημιουργήθηκε ο κύκλος της κατασκευής, διαμέτρου 100 μέτρων και τοποθετήθηκαν ξύλα σε 56 τρύπες που δημιουργήθηκαν γύρω από την περιφέρεια του κύκλου. Η δεύτερη φάση κάλυψε την περίοδο 2900-2400 π.Χ. όπου τοποθετήθηκαν οι πρώτες πέτρες και δημιουργήθηκε και το κέντρο του μνημείου με την τοποθέτηση ξύλων. Τέλος στην Τρίτη φάση που διήρκησε μεταξύ 2550-1600 τοποθετήθηκαν και οι υπόλοιπες πέτρες και πήρε την σημερινή του μορφή. Πάντως η χρήση του ανακαταλήφθηκε γύρω στο 1400 π.Χ.
Ξαναχρησιμοποιήθηκε στο μεσαίωνα για ιεροτελεστίες των δρυϊδων και μετέπειτα στις μέρες για διάφορα ετήσια φεστιβάλ Pop/rock και για τουριστικούς λόγους. Τέλος απαγορεύτηκε η προσέλευση του κοινού από το 1978 και μετά λόγω καταστροφής του μνημείου. Παρατηρήθηκε πτώση και καταστροφή των πετρών μέχρι και γκράφιτι πάνω σε αυτές. Οι μόνοι πλέον που έχουν πρόσβαση είναι οι δρυΐδες και αυτοί μόνο για συγκεκριμένες μέρες το χρόνο. Ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρθηκαν οι πέτρες και τοποθετήθηκαν στις θέσεις τους, προβληματίσει ακόμα τους επιστήμονες.
Υπάρχουν συνολικά περίπου 60 πέτρες όπου η μεγαλύτερη από αυτές έχει ύψος 7 μέτρα πάνω από τη γη και 2,4 θαμμένα στο έδαφος. Το βάρος τους φτάνει και μέχρι 45 τόνους και η κοντινότερη πηγή βρισκόταν σε απόσταση 30 χιλιομέτρων. Μερικοί υποστηρίζουν ότι σύρανε τις πέτρες πάνω σε κυλινδρικά ξύλα μέχρι ενός σημείου μετά τα μετέφεραν μέσω ποταμού και ύστερα πάλι τις σύρανε. Στη συνέχεια για να τοποθετηθεί κάθε πέτρα στην θέση της χρειάζονταν περίπου 600 άντρες και καλός συγχρονισμός. Τέλος αυτό το εγχείρημα έγινε σε μία πολύ μεγάλη χρονική περίοδο. Πράγμα που σημαίνει ότι τα άτομα που πήραν μέρος στην κατασκευή του εναλλάσσονταν, κάτι που δυσκόλευε ακόμα πιο πολύ την οργάνωση της όλης επιχείρησης. Οι επιστήμονες πέρα από τις εικασίες δεν έχουν κάτι χειροπιαστό στο οποίο να μπορούν να βασιστούνε και να κατανοήσουν πως δημιουργήθηκε όλο αυτό το οικοδόμημα.
Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι μύθοι που διασώζονται στις μέρες μας γύρω από την δημιουργία του Stonehenge. Ο κυριότερος μύθος λέει ότι ο βασιλιάς των βρετανών Aurelius(πατέρας του βασιλιά Αρθούρου) ήθελε να φτιάξει ένα μνημείο στην τοποθεσία που είχαν θαφτεί 300 ευγενείς που είχαν σφαγιαστεί από Σάξονες στρατιώτες. Τότε ο βασιλιάς συμβουλεύτηκε το μάγο Μέρλιν που θα μπορούσε να βρει ένα τέτοιο μνημείο, και ο μάγος του απάντησε ότι υπάρχει ένα βουνό στην Ιρλανδία όπου υπάρχει ένας κύκλος από γιγάντιες πέτρες που λέγονταν (Ο Κύκλος των Γιγάντων), γιατί πιστεύεται ότι τις είχαν μεταφέρει από την Αφρική γίγαντες.
Αυτές οι πέτρες λέγεται ότι είχαν την ικανότητα να γιατρεύουν. Ο βασιλιάς προσπάθησε να μεταφέρει τις πέτρες χωρίς επιτυχία, οπότε ο μάγος Μέρλιν χρησιμοποιώντας την μαγεία του της μετέφερε πετώντας και τις τοποθέτησε στην πεδιάδα Salisbury.
dinfo.gr
είναι άγνωστοι, αν και οι υποθέσεις που υπάρχουν είναι πολλές. Βρίσκεται τοποθετημένο στην πεδιάδα Salisbury τρία χιλιόμετρα από την πόλη Wiltshire στην νοτιοδυτική Αγγλία.
Η κατασκευή του χωρίστηκε σε τρία μέρη και χρειάστηκαν συνολικά 25 γενιές για να ολοκληρωθεί. Η πρώτη φάση της κατασκευής του έγινε την περίοδο 2950-2900 π.Χ. όπου δημιουργήθηκε ο κύκλος της κατασκευής, διαμέτρου 100 μέτρων και τοποθετήθηκαν ξύλα σε 56 τρύπες που δημιουργήθηκαν γύρω από την περιφέρεια του κύκλου. Η δεύτερη φάση κάλυψε την περίοδο 2900-2400 π.Χ. όπου τοποθετήθηκαν οι πρώτες πέτρες και δημιουργήθηκε και το κέντρο του μνημείου με την τοποθέτηση ξύλων. Τέλος στην Τρίτη φάση που διήρκησε μεταξύ 2550-1600 τοποθετήθηκαν και οι υπόλοιπες πέτρες και πήρε την σημερινή του μορφή. Πάντως η χρήση του ανακαταλήφθηκε γύρω στο 1400 π.Χ.
Ξαναχρησιμοποιήθηκε στο μεσαίωνα για ιεροτελεστίες των δρυϊδων και μετέπειτα στις μέρες για διάφορα ετήσια φεστιβάλ Pop/rock και για τουριστικούς λόγους. Τέλος απαγορεύτηκε η προσέλευση του κοινού από το 1978 και μετά λόγω καταστροφής του μνημείου. Παρατηρήθηκε πτώση και καταστροφή των πετρών μέχρι και γκράφιτι πάνω σε αυτές. Οι μόνοι πλέον που έχουν πρόσβαση είναι οι δρυΐδες και αυτοί μόνο για συγκεκριμένες μέρες το χρόνο. Ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρθηκαν οι πέτρες και τοποθετήθηκαν στις θέσεις τους, προβληματίσει ακόμα τους επιστήμονες.
Υπάρχουν συνολικά περίπου 60 πέτρες όπου η μεγαλύτερη από αυτές έχει ύψος 7 μέτρα πάνω από τη γη και 2,4 θαμμένα στο έδαφος. Το βάρος τους φτάνει και μέχρι 45 τόνους και η κοντινότερη πηγή βρισκόταν σε απόσταση 30 χιλιομέτρων. Μερικοί υποστηρίζουν ότι σύρανε τις πέτρες πάνω σε κυλινδρικά ξύλα μέχρι ενός σημείου μετά τα μετέφεραν μέσω ποταμού και ύστερα πάλι τις σύρανε. Στη συνέχεια για να τοποθετηθεί κάθε πέτρα στην θέση της χρειάζονταν περίπου 600 άντρες και καλός συγχρονισμός. Τέλος αυτό το εγχείρημα έγινε σε μία πολύ μεγάλη χρονική περίοδο. Πράγμα που σημαίνει ότι τα άτομα που πήραν μέρος στην κατασκευή του εναλλάσσονταν, κάτι που δυσκόλευε ακόμα πιο πολύ την οργάνωση της όλης επιχείρησης. Οι επιστήμονες πέρα από τις εικασίες δεν έχουν κάτι χειροπιαστό στο οποίο να μπορούν να βασιστούνε και να κατανοήσουν πως δημιουργήθηκε όλο αυτό το οικοδόμημα.
Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι μύθοι που διασώζονται στις μέρες μας γύρω από την δημιουργία του Stonehenge. Ο κυριότερος μύθος λέει ότι ο βασιλιάς των βρετανών Aurelius(πατέρας του βασιλιά Αρθούρου) ήθελε να φτιάξει ένα μνημείο στην τοποθεσία που είχαν θαφτεί 300 ευγενείς που είχαν σφαγιαστεί από Σάξονες στρατιώτες. Τότε ο βασιλιάς συμβουλεύτηκε το μάγο Μέρλιν που θα μπορούσε να βρει ένα τέτοιο μνημείο, και ο μάγος του απάντησε ότι υπάρχει ένα βουνό στην Ιρλανδία όπου υπάρχει ένας κύκλος από γιγάντιες πέτρες που λέγονταν (Ο Κύκλος των Γιγάντων), γιατί πιστεύεται ότι τις είχαν μεταφέρει από την Αφρική γίγαντες.
Αυτές οι πέτρες λέγεται ότι είχαν την ικανότητα να γιατρεύουν. Ο βασιλιάς προσπάθησε να μεταφέρει τις πέτρες χωρίς επιτυχία, οπότε ο μάγος Μέρλιν χρησιμοποιώντας την μαγεία του της μετέφερε πετώντας και τις τοποθέτησε στην πεδιάδα Salisbury.
dinfo.gr