Οι περισσότερες διαθήκες, ρητές ή γραπτές, συντάσσονται για να διευθετηθούν οι οικονομικές εκκρεμότητες εκείνου που ετοιμάζεται να αποχαιρετίσει τον μάταιο τούτο κόσμο. Όχι όμως όλες...
Κάποιοι απρόβλεπτοι –μέχρι την τελευταία τους ανάσα- άνθρωποι αποφάσισαν να πουν την τελευταία λέξη για να κάνουν πολιτικό σχόλιο, να αναιρέσουν τα κατορθώματα μιας ολόκληρης ζωής ή απλώς να αποδείξουν ότι ακόμη και λίγο πριν το «τούνελ», μπορούν να κάνουν πλάκα...
*Βιργίλιος -Χρονολογία θανάτου: 10π.Χ.
Τελευταία επιθυμία: «Κάψτε την Αινειάδα!» Ο φημισμένος ποιητής της Ρωμαϊκής εποχής έγινε γνωστός κυρίως χάρη στην Αινειάδα του, το ρωμαϊκό έπος που υπήρξε για την Ρώμη ό,τι τα ομηρικά έπη για την Ελλάδα. Το έργο του Ομήρου χωρίστηκε σε 24 ραψωδίες. Ο Βιργίλιος, λοιπόν, δεν θα καταδεχόταν τίποτα λιγότερο από το ίδιο μέγεθος έργου. Επομένως, όταν κατάλαβε ότι ο θάνατος έρχεται, αλλά εκείνος είχε ολοκληρώσει μόλις τα 12 μέρη της Αινειάδας, άφησε εντολές να κάψουν το έργο του. Όταν το πληροφορήθηκαν οι φίλοι του, έβαλαν τα δυνατά τους για να αποτρέψουν την «τραγωδία» και ευτυχώς για την ρωμαϊκή και την παγκόσμια συγγραφική παράδοση, τα κατάφεραν.
*Ουίλιαμ Σαίξπηρ -Χρονολογία θανάτου: 1616
Τελευταία επιθυμία: Να δοθεί στην σύζυγό του το «δεύτερο καλύτερό του κρεβάτι» Αυτή η τελευταία εντολή του μεγάλου δραματουργού έχει προκαλέσει πολλές υποψίες για την σχέση του με την σύζυγό του Anne Hathaway. Κι αυτό γιατί όχι μόνο ήταν μία ασυνήθιστη επιθυμία, αλλά γιατί αποτέλεσε ολοφάνερη προσθήκη της τελευταίας στιγμής στην διαθήκη του. Βέβαια, για τα δεδομένα της εποχής δεν ήταν παράξενο να ασχολείται κάποιος με την κληροδότηση ενός κρεβατιού (τα καλά κρεβάτια ήταν πολύτιμα αντικείμενα), αλλά η εντολή του αποδείχθηκε και μεταφορική, καθώς όταν πέθανε η σύζυγός του, δεν επιτράπηκε το σώμα της να ταφεί στο ίδιο σημείο με τον Σαίξπηρ.
*Τσαρλς Ντίκενς -Χρονολογία θανάτου: 1870
Τελευταία επιθυμία: Όσοι θρηνήσουν στην κηδεία του «να μην φορούν φουλάρι, μανδύα, μαύρο παπιγιόν, πλατύγυρο καπέλο ή άλλη παρόμοια αποκρουστική ανοησία». Μάλλον ο Ντίκενς είχε σκηνοθετήσει πολύ προσεκτικά την κηδεία του, καθώς εκτός από τα παραπάνω, ζήτησε η τελετή να μην είναι δημόσια και το μέρος και η ώρα να μείνουν κρυφά. Ζήτησε επίσης να είναι μια φθηνή και λιτή κηδεία, αλλά καλώς ή κακώς, οι επιθυμίες του αγνοήθηκαν παντελώς: Η τελετή ήταν «κολοσσιαία», με μία τεράστια πομπή που πήρε εθνικές διαστάσεις. Ο νεκρός (δεν) δεδικαίωται.
*George Bernard Shaw -Χρονολογία θανάτου: 1950
Τελευταία επιθυμία: Η ταφόπλακά του «να μην έχει την μορφή σταυρού ή οποιουδήποτε άλλου οργάνου βασανιστηρίων ή συμβόλου αιματοχυσίας». Ο Shaw είχε μια παράξενη σχέση με την θρησκεία, γι’ αυτό και η διαθήκη του περιείχε την δήλωση υποστήριξης των θεωριών του Δαρβίνου έναντι της βιβλικής δημιουργίας. Επίσης, στο ίδιο έγγραφο, ο Shaw προσπάθησε να προωθήσει το φωνητικό αλφάβητο 40 γραμμάτων, με το οποίο σκόπευε να αναμορφώσει ριζικά την αγγλική γραφή. Το βρετανικό δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της διαθήκης για την γλωσσική αναμόρφωση ως αδύνατο και τα χρήματα που είχε αφήσει ο Shaw γι’ αυτό το σκοπό μοιράστηκαν σε τρία ιδρύματα: το Βρετανικό Μουσείο, την Εθνική Πινακοθήκη της Ιρλανδίας και την Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης.
*Βενιαμίν Φραγκλίνος -Χρονολογία θανάτου: 1790
Τελευταία επιθυμία: Σε μία δημοκρατία, η κόρη του να μην επιδοθεί στην «ακριβή, μάταιη και άχρηστη ενασχόληση με τα κοσμήματα». Ένας πρέσβης του Φραγκλίνου στην Γαλλία επέστρεψε κάποτε στις ΗΠΑ φέρνοντας μαζί του ένα πορτρέτο του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣτ’, στο οποίο ο «επιδειξίας» μονάρχης χώρεσε 408 διαμάντια. Ο Φραγκλίνος άφησε αυτό το κάδρο στην κόρη του Sarah με την παραπάνω παραίνεση για να την εμποδίσει στο μέλλον να αφαιρέσει από αυτό τα διαμάντια και να φτιάξει κοσμήματα.
*John R Kelly -Χρονολογία θανάτου: 1960
Τελευταία επιθυμία: Τα ρούχα της κόρης του να μην προκαλέσουν την χρεοκοπία του Μονακό. Αν σας θυμίζει κάτι το επώνυμο του συγκεκριμένου άνδρα, δεν πέφτετε έξω: Πρόκειται για τον πατέρα της Grace Kelly, η οποία παντρεύτηκε τον πρίγκιπα του Μονακό και έγινε η «προστατευόμενη πριγκίπισσα» του μικρού κρατιδίου. Η τελευταία του επιθυμία ήταν και το τελευταίο του «αστειάκι» προς την οικογένειά του αλλά και προς τον γαμπρό του, τον Πρίγκιπα Ρενιέ, ο οποίος ήταν αναγκασμένος να πληρώνει τα ακριβά ενδυματολογικά γούστα της κομψής ντίβας.
*Harry Houdini -Χρονολογία θανάτου: 1926
Τελευταία επιθυμία: Η γυναίκα του να πραγματοποιεί μία ετήσια σεάνς ώστε εκείνος να μπορεί να επικοινωνεί μαζί της Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο μεγάλος μάγος ασχολήθηκε έντονα με τα πνεύματα και τις σεάνς, εξαιτίας της απώλειας της μητέρας του, με το πνεύμα της οποίας ήθελε να επικοινωνεί. Προσπάθησε επί σειρά ετών να την «ξαναβρεί» μέσα από τις τελετές του, αλλά δεν τα κατάφερε. Για να εξαντλήσει κάθε πιθανότητα, πριν τον θάνατό του ο Χουντίνι άφησε στην γυναίκα του 10 τυχαίες λέξεις τις οποίες υποστήριξε πως θα της λέει ως πνεύμα στις ετήσιες σεάνς. Κάθε χρόνο, την ημέρα του Halloween, η σύζυγός του ακολουθούσε τις εντολές του, αλλά το πνεύμα του Χουντίνι δεν εμφανίστηκε ποτέ.
*Ναπολέων Βοναπάρτης -Χρονολογία θανάτου: 1821
Τελευταία επιθυμία: Να ξυρίσουν το κεφάλι του, και τα μαλλιά του να μοιραστούν μεταξύ των φίλων του. Η συγκεκριμένη τρελή τελευταία εντολή του «κοντού» Γάλλου στρατηγού, εκτός της απόδειξης της παράνοιάς του, πολλές δεκαετίες μετά τον θάνατό του απέδειξε και κάτι ακόμα: Ότι ο θάνατός του πιθανότατα οφειλόταν σε δηλητηρίαση. Στις τρίχες που κράτησαν οι φίλοι του Ναπολέοντα βρέθηκε αρσενικό, και οι εικασίες των ειδικών έκαναν λόγο για συστηματική δηλητηρίασή του από τους Άγγλους, καθώς και από τον γιατρό του, ο οποίος τον «θεράπευε» για καρκίνο στομάχου, επιδεινώνοντας την κατάστασή του.
*William Hearst -Χρονολογία θανάτου: 1951
Τελευταία επιθυμία: «Όποιος μπορέσει να αποδείξει ότι είναι παιδί μου, να λάβει το ποσό του ενός δολαρίου» Ο Hearst ήταν ένας Αμερικανός επιχειρηματίας στον τομέα των εκδόσεων, γιος του George Hearst, ο οποίος του κληροδότησε την San Francisco Examiner, που απέκτησε χάρη σε ένα στοίχημα χαρτοπαιξίας. Ο κροίσος άφησε την παραπάνω εντολή για τα υποψήφια τέκνα του, συμπληρώνοντας δηκτικά πως «κάθε τέτοιος ισχυρισμός θα είναι ψευδής».
*John Bowman Χρονολογία θανάτου: 1891
Τελευταία επιθυμία: Κάθε βράδυ μετά τον θάνατό του να ετοιμάζεται δείπνο στο σπίτι του σε περίπτωση που… ξαναζωντανέψει. Η γυναίκα του και οι δύο κόρες του είχαν ήδη πεθάνει πριν από τον ίδιο, και ο Bowman, δικηγόρος και ιδρυτής του Πανεπιστημίου του Kentucky, είχε πεισθεί πως αφού πεθάνει και ο ίδιος, σύσσωμη η οικογένεια θα επέστρεφε μετενσαρκωμένη. Έτσι, άφησε ένα ποσό της τάξης των 50.000 δολαρίων, ώστε να απασχολείται υπηρετικό προσωπικό, το οποίο θα περιποιούταν την 21 δωματίων έπαυλή του. Το καθημερινό δείπνο και ο καθαρισμός του σπιτιού ακολουθήθηκαν πιστά μέχρι και το 1950, οπότε εξαντλήθηκε το πόσο της «τρελής» διαθήκης. Περιττό να πούμε ότι η «πεινασμένη» οικογένεια δεν φάνηκε ποτέ.
ta-xeirotera.blogspot.gr
